Het Muizelhuis uit de herinneringen van…

Roland Coryn
Voormalig bestuurslid VZW Muizelhuiskoncerten

Roland: “Het is duidelijk dat het de grote verdienste was van Herman Steenhoudt die dit mooie initiatief gedurende 25 jaar in stand heeft gehouden.”

Roland Coryn behoorde tot één van de stichtende leden van de VZW. In zijn jonge jaren was hij een vaste klant van de plaatselijke, Nationale discotheek in Harelbeke. Daar leerde hij eigenaar Herman Steenhoudt kennen. Uit hun ontmoetingen ontstond het idee om opnamen te maken van elk huisconcert dat plaatsvond in nieuwgebouwde villa. Er werd ook geopperd om een VZW op te richten om het geheel financieel te kunnen runnen. Uiteindelijk maakte Roland Coryn deel uit van het VZW-bestuur vanaf het prille begin, in 1984, tot begin de jaren ’90.

Roland: “Mijn rol zou zijn om, als muzikaal adviseur, een muzikale lijn uit te tekenen en door mijn kennis van- en in het veld, mogelijke interessante concerten en solisten aan te brengen en ze te overtuigen om in het huiselijke kader van de familie Steenhoudt op te treden.”

Roland: “Onze belangrijkste doelstellingen waren: kansen bieden aan jonge virtuozen, werken uitvoeren van jonge componisten, de mensen van dichtbij laten genieten van muziek.”

Jenny Spanoghe
Violiste

Jenny: “Je werd fantastisch ontvangen in het Muizelhuis, je kreeg alles wat je wou. Optreden in het Muizelhuis was een feest, echt heel fijn.”

Eind de jaren ’80 leerde Jenny Spanoghe via inmiddels overleden componist en radio-producent Elias Gistelinck het Muizelhuis kennen. Hij woonde in Harelbeke en kende Herman Steenhoudt ook goed.

Jenny trad voornamelijk op met het Gaggini-kwartet en ook een aantal keren solo met pianobegeleiding van Daniel Blumenthal. Ze houdt ook zeer mooie herinneringen over aan het Muizelhuis, ze trad immers vele keren op in het Muizelhuis over een tijdspanne van zo’n tien jaar.

Jenny: “Met het Gaggini-strijkkwartet speelden we op ons eerste huisconcert drie strijkkwartetten van hedendaagse Vlaamse componisten met name Vic Legley, Piet Swerts en Wilfried Westerlinck. Ze waren toen ook aanwezig in de zaal.”

Jenny: “Ik vind het jammer dat er nog zo weinig aandacht wordt geschonken aan het Muizelhuis. Herman Steenhoudt stampte het Muizelhuis met eigen budget uit de grond en verdedigde uitsluitend Vlaamse muziek. Zowel uitvoerders als componisten.”

Eric Desimpelaere
Pianist

Eric: “We, mijn broer en ik, werden uitgenodigd op de koffie bij de familie Steenhoudt. We bespraken wat ons mogelijke programma kon zijn aangezien piano en contrabas geen evidente bezetting zijn. Ik had wel de indruk dat ze juist op zoek waren naar onontgonnen zaken.”

Erik Desimpelaere vormt samen met zijn broer, David Desimpelaere, een duo voor piano en contrabas. Beiden waren nog heel jong, 16 en 17 jaar, en volgden les aan de Muziekacademie van Harelbeke toen ze via hun muziekleerkrachten door Herman Steenhoudt gecontacteerd werden. De doelstellingen van de VZW navolgend, was het Muizelhuis voortdurend op zoek naar nieuw, jong talent. Dit was ook meteen het eerste, avondvullende concert voor het duo.

 Eric: “Het Muizelhuis lag volledig afgelegen van het centrum van Hulste, in de velden. Het dankte zijn faam aan de zorgvuldig opgebouwde achterban door de jaren heen.”

Eric: “De setting van het Muizelhuis was heel bijzonder, het publiek zat als het ware op de vingers te kijken van de uitvoerders. Ook het feit dat elk concert live werd opgenomen was uniek. De eigenaars waren ook zeer ontvankelijk naar de artiesten toe. Het was echt hun levenswerk.”

Bernard Baert
Deelnemer aan de tweejaarlijkse compositiewedstrijd in 1994

Bernard: “Het concept van het Muizelhuis was schitterend: kamermuziek stimuleren op een plaats waar het eigenlijk thuishoort, op topniveau.”

In 1994 werd al voor de vijfde keer een compositiewedstrijd uitgeschreven door het Muizelhuis. De bezetting dat jaar was een houtblazerskwintet. Bernard Baert behaalde met zijn Woodwind Quintet de tweede plaats. Hiervoor ontving hij de SABAM-prijs, een geldprijs van 30000 Belgische Frank. Uiteraard kreeg hij ook een medaille uitgereikt.

Bernard: “Het publiek dat afkwam op de huisconcerten waren echt melomanen.”

Bernard Baert houdt alvast ook enkel positieve herinneringen over aan het Muizelhuis. Hij omschrijft de sfeer die er heerste als “heel bijzonder”. 

Bernard: “Het niveau van de uitvoeringen waren altijd  excellent, geen middelmaat. Na het concert was er gelegenheid om een praatje met de artiesten te maken, de vrouw des huizes had ook steeds een cake gebakken. Ja, er heerste echt een gemoedelijke, aangename sfeer.  Ik denk dat het voor de mensen die er mochten spelen een klein paradijsje was.”